Na een onverwachte witte winter hier aan de Dennensteeg zijn we weer ontwaakt uit de winterslaap en gaan we aan de slag met het nieuwe groeiseizoen van de perennial meadow. Maar eerst, gewoon omdat het zo mooi was, wat plaatjes van de afgelopen winter.
Door het dikke pak sneeuw heb ik het idee, dat veel planten goed door de winter gekomen zijn. Al zijn we natuurlijk benieuwd wat de sneeuwbui van 7 mei voor effect heeft gehad. En nu we ook al flink aantal zonnige dagen hebben gehad zit de groei er goed in. Dus tijd om jullie mee te nemen met de voorbereiding voor het nieuwe groeiseizoen.
De voortuin-proeftuin
In het najaar hebben we vooral hard gewerkt in de proeftuin. De siergrassen zijn afgelopen zomer flink gegroeid. Ze zijn uitgedund waarbij we het grootste deel in de achtertuin, op de nieuwe permanente plekken, is geplant. Een deel is blijven staan en hebben we gecombineerd met een tweede soort. Het zijn combinaties die deels spontaan zijn ontwikkeld en we erg mooi vonden. Sporobolus h. ‘Cloud’(parelgras) is gecombineerd met Achillea millefolium. De Miscantus s. ‘Gracimillus’ is gecombineerd met Verbena bonariensis.
Minder mooie combinaties in de proeftuin zijn uit elkaar gehaald en naar elders in de tuin verhuisd. De Anthemus tinctoria ‘Sause Hollandaise’ bloeit enorm mooi en lang, van mei tot september, maar is een wat ruigere groeier. Hij paste niet bij de andere soorten in het mengsel. We hebben hem nu gecombineerd met Oreganum ‘Rosenkuppel’ en Iris germanica.
In oktober hebben we nieuwe proefvakken ingezaaid. Nu dus in een, volgens James Hitchmouth, gunstigere periode. Zaden die vorst nodig hebben zouden nu beter moeten kiemen.
Deze keer hebben we naast het zaaigoed ook soorten geplant die slecht kiemen, als zaad zeer kostbaar zijn of in zeer lage aantallen voorkomen. Een voorbeeld zijn Kniphofia en Rudbeckia maxima. Ze komen in percentages van minder dan 5% voor maar gaan wel de opvallende bovenlaag van de beplanting vormen (ook wel doorprikkers).
Ook de grassen zijn geplant. Zij hebben ook een laag % maar een ander probleem. Ik merkte dat het, voor mij, niet te doen is om het jonge raaigras, dat een bedreiging is voor het zaaigoed, te onderscheiden van de net gekiemde Descampsia en Pennisetum.
De vier vakken die opnieuw zijn ingezaaid in de proeftuin, liggen nu geconcentreerd bij elkaar. Daarmee hebben we het water probleem opgelost. De vaste planten zijn namelijk geselecteerd op droogte residentie en krijgen alleen in een noodsituatie water. De ingezaaide vakken ontkiemen het beste als ze bij droog weer 2x per week water krijgen. Ze kunnen nu water krijgen als dat nodig is, zonder dat de ingeplante proefvakken water krijgen.
In de geplante proefvakken vallen dit voorjaar vooral de verschillende soorten wolfsmelk op. De Euphorbia cyparissias en Euphorbia polychroma zaaien zich op deze leemhoudende zandgrond goed uit.
De boomgaard-bijentuin
Alle bomen in de boomgaard bloeien inmiddels. Door de ochtendvorst dit voorjaar zijn we wel benieuwd of we in de herfst appels en peren kunnen plukken. De vorige eigenaren vertelde ons overigens dat de peren, in de 25 jaar dat ze er staan, nooit veel vrucht hebben gegeven. Dat is bij ons anders. Ze hingen vol! We denken dat het komt doordat de bijenkasten aan de rand van de boomgaard staan. De boomgaard is daarmee ook een gebied geworden waar we extra letten op de ontwikkeling van drachtplanten. Maar gelukkig kunnen de bijen vliegen. Voor de bijen en natuurlijk ook voor andere insecten is de hele tuin een gedekte tafel waar het hele jaar wat te vinden is.
De achtertuin- perennial meadow
De vegetatie onder de boomgaard is goed de winter door gekomen. De vaste planten zoals smal bladige weegbree en de margrieten beginnen nu echt door te groeien en knop te vormen. Ook smeerwortel neemt zijn plek in en bloeit inmiddels.
De grote plantstroken in de achtertuin zijn opnieuw ingezaaid. Sommige als perennial meadow en andere met eenjarige soorten. De 5% wilde peen, waarvan ik vorig jaar dacht dat het % veel te laag was, blijkt nu toch een mooie basis te vormen. In Engeland worden de perennial vakken vaak verrijkt met 10% 1-jarigen. Zodat er ook de eerste jaren als iets bloeit. Bij ons hebben de 1 jarigen die er vorige jaar stonden voldoende zaad laten vallen waardoor de vakken automatisch met bloemen wordt verrijkt. Net als in de nieuwe proefvakken hebben we in de perennial vakken doorprikkers en grassen geplant.
Spannend om de eerste grote vakken nu echt in te zaaien met de perennials! We zullen in een volgend blog de vertellen hoe deze zich ontwikkelen.
De vijver is uitgebaggerd en we hebben laagtes gegraven om water vast te houden. Vijver en laagtes hebben samen de vorm van een Dommelmeander. Rond en in de vijver zijn veel irissen geplant. Daarover de volgende keer meer.
