parklaan buitengewone projecten

Het landschap, ons werk

admin

Stuifmeelkorrels en meer….

Het was een succes!

De expositie is afgesloten, er zijn veel bezoekers en kopers geweest. Er was veel waardering voor de overzichtelijke expositie met keramiek én fotografie. De zwevende stuifmeelkorrels worden met veel enthousiasme ontvangen. Veel keramisten die de winkel bezochten liepen ook door de tentoonstelling en konden zo inspiratie op doen.

Inmiddels heb ik een groot deel van het aanwezige keramiek op onze site gezet; stuifmeelkorrels en 10KiloKlei Dan kun je het nog eens rustig bekijken. Ik moet zeggen de foto’s zijn mooi, maar in het echt zijn de stuifmeelkorrels en vaassculpturen nog mooier!

We zijn 6 juli gestart met een druk bezocht openingslezing waarin we verteld hebben wat de gedachte is achter de ontwerpen. Op 31 augustus 2024 werd de tentoonstelling afgesloten met een goed gezochte lezing waarin we vertelden over het maakproces.

Galerie Silex

De Meerheuvel 21

5221 EA Den Bosch

maandag -vrijdag 9.00-17.00

zaterdag 9.00- 16.00

Stuifmeelkorrels en meer….

KLEI keramiek magazine, juli-augustus 2024, exponieuws

In Galerie Silex laat Marcel Eekhout in de tentoonstelling ‘ Stuifmeelkorrels en meer… werk zien dat is gebaseerd op ‘…het mooiste fijnstof dat we hebben’, namelijk stuifmeelkorrels. De projecten Stuifmeelkorrels en 10 KiloKlei, zijn speciaal voor deze expositie gemaakt. De gedachte is een positieve draai te geven aan het mooiste fijnstof dat we hebben en aan onze overschotmaatschappij.

Stuifmeelkorrels; het mooiste fijnstof dat er is.

Stuifmeelkorrels zijn intrigerend. Ze beschermen bijen tegen schadelijke micro-organismen en zijn van groot belang voor de opbouw van een bijenvolk. Sommige mensen mengen het door de yoghurt om het immuunsysteem te versterken. Maar er zijn ook veel mensen allergisch voor stuifmeel. De slechte naam die dit fijnstof langzaam krijgt was de aanleiding om ze uit te vergroten en te laten zien hoe mooi ze eigenlijk zijn. Aleks Droog heeft bloemportretten gemaakt die het stuifmeel laten zien.

Huid

Naast de intrigerende korrelvormen, die per plantsoort uniek is, is de huid van belang. Voor de keramische korrels zijn door Marcel speciale korstmos- en druppelglazuren ontwikkeld. De vorm- en glazuurstudie van de keramische stuifmeelkorrels is op de expositie te zien.

Ook het project 10 KiloKlei is speciaal voor deze expositie bij Silex gemaakt. De uitgedroogde kleibroodjes van 10 kilo en glazuurrestanten schreeuwden om een duurzamer leven dan de container. Het overschotmateriaal is geupcycled. Het resulteert is een 20 tal 10 KiloKlei-vazen. Vanuit kleischetsen zijn ook nog Basaltvazen en Pannenkoekenvazen ontwikkeld.

Bordjes

Het project 100 verloren buitenplaatsen, dat te zien was op de Glas- en Keramiekbiënnale, verbeeld het veranderende landschap waarin wij leven. Het bestaat uit 100 porseleinen bordjes die als het ware ruw uit de aarde zijn gescheurd. Het zijn 100 verdwenen landschappen. 100 minilandschapjes met vage gesleten landschapspatronen. (zie Klei magazine nr 4, juli/aug 2023)

Er zullen ook Reuzenkralen liggen die samen met Cor Unum zijn gemaakt voor een openbaar park. Al met al geeft het een mooi overzicht van 5 jaar werken aan keramiekprojecten met een verhalende benadering

Als Parklaan buitengewone projecten wordt samen met Aleks Droog gewerkt aan installaties voor de buitenruimte. Deze monumentale werken worden samen met Cor Unum gerealiseerd. De Reuzenkralen voor het Merovechpark in Rijnsburg en XXL scheerkommen en kruiken voor het Hof van Solms in Oirschot zullen ook te zien zijn.

Tijdens de expositie houdt Marcel twee lezingen. Op zaterdag 6 juli wordt de opening gecombineerd met een verhaal over de gedachte achter de verschillende projecten. Op zaterdag 31 augustus wordt de expositie afgesloten met een lezing die meer ingaat op het onderzoek- en realisatieproces. Beide aanvang 14.00 uur, locatie Galerie Silex, Den Bosch.

Toonaangevende kunstmanifestatie in Belgie met “trotse’ gezichten uit de regio

Brabants Dagblad, 25 oktober 2023, Miranda van Houtum

Koekoeksjongen, By Vic, foto Bea Crevecoeur

Ze zijn trots en voelen zich uitverkoren. Keramist Marcel Eekhout uit Schijndel en glaskunstenaar Vicky van der Plas uit Vught. Hun kunstwerken zijn te zien op de toonaangevende internationale Glas-en keramiekbiënnale in België.

Eekhout en Van der Plas maken deel uit van 42 kunstenaars in 12 landen die tijdens de bijzondere kunstmanifestatie in Haacht werken tentoonstellen. Van der Plas toont er haar ‘Koekoeksjongen’ en het ‘Koekoeksei’. “Een concept dat draait om een koekoeksjong in een gezin met meerdere kinderen en hoe de ander(en) daar op reageren. Beide werken heb ik met de mond geblazen en heet met de hand gevormd.”

Mooie dingen maken van glas

De Vughtse vindt al zo’n twaalf jaar ontspanning in mooie dingen maken van glas. ,,Mijn leven draait om het (on)vermogen van mensen om onderling een band te vormen. Van jongs af aan vraag ik mij af waarom het soms wel werkt en soms niet. Is er soms een code om je met elkaar verbonden te voelen? In glas vond ik hét medium om deze zoektocht uit te beelden. Ik laat me gidsen door het verhaal wat zich in mij vormt en langzaam maar zeker via hoofd en hart een weg naar buiten zoekt. Vanuit de families ontstaan altijd weer andere, glazen, families.”

Veranderingen in het landschap

Het keramisch werk van Eekhout gaat over de verandering van het landschap en hoe we daar mee omgaan. ,,Naast keramist ben ik landschapsarchitect en daardoor ben ik vaak betrokken bij veranderingen in het landschap. We passen het landschap steeds aan zodat het past bij onze manier van leven en werken. Je bouwt daarbij voort op wat de geschiedenis in het landschap heeft achtergelaten. Juist dat geheugen van het landschap spreekt mij aan en is mijn inspiratie voor mijn keramisch werk.”

100 verloren buitenplaatsen
100 verloren buitenplaatsen, Marcel Eekhout, foto Aleks Droog

Honderd porseleinen bordjes

Het kunstwerk dat hij op de biënnale laat zien heet ‘100 verloren buitenplaatsen’. ,,Het kunstwerk bestaat uit honderd porseleinen bordjes. De bordjes maken zichtbaar hoeveel buitenplaatsen er in de Gouden Eeuw in het Westland aanwezig waren. Het porselein en het blauwe glazuur verwijzen naar de rijkdom en mode in die periode. De verstedelijking van Den Haag en Delft alsmede de glastuinbouw zorgden ervoor dat de buitenplaatsen uit het landschap verdwenen.”

Mentaliteit

,,Het zegt natuurlijk alles over de mentaliteit van de bewoners. Zij vonden de buitens en de cultuurhistorie niet belangrijk. Er is geen spoor meer over van de mooie buitenplaatsen. De kwetsbare porseleinen bordjes dragen sporen van verdwenen en veranderende landschappen en lijken uit de grond te zijn gesneden, opgestapeld en bij het afval gezet. Landschappen veranderen, maar het is natuurlijk zonde als we de historie uitgummen. Met kunst kunnen we de historie zichtbaar maken.”

De tentoonstelling is nog tot zondag 29 oktober te zien.

borders jachthuis Sint Hubertus

Recent hebben we met de andere vrijwilligers de borders van het jachthuis Sint Hubertus bekeken. De borders zijn nu in het tweede groeiseizoen.

border aan de rustige kant van het Jachthuis (foto Aafke Kylstra)

De borders zijn groen en er bloeien veel planten. Dat is natuurlijk heel wat gezien de droogte van dit voorjaar en de eerste helft van deze zomer. We hadden de border samengesteld uit ‘deerproof’ en droogte verdragende soorten. Er zijn gelukkig veel soorten die niet of nauwelijks worden gegeten; Aster, Baptisia, Carex, Euphorbia, Geranium Oreganum, Perovskia, Phlomis, Salvia, Sporobolus, Teucrium, Verbascum en Viola. Daarbij zitten ook een paar soorten die wel gegeten worden maar goed blijken terug te groeien zoals de Aster, Gaura en Carex.

Jammer is dat vooral de soorten die het zomerbeeld moeten bepalen dit jaar slechter bloeien en groeien. De edelherten vinden tot onze verbazing de bloemen van de Echinacea, Rudbeckia en Kniphofia erg lekker. Daarnaast blijken ze dit jaar ook het groen van de Gaura lekker te vinden. Allemaal soorten die in ons onderzoek naar ‘deerproof’ soorten op de Amerikaanse- en Engelse lijsten naar voren zijn gekomen. Vrijwilligers die de borders onderhouden monitoren de groei en schrijven, elke twee weken, op welke soorten bloeien, gegeten worden en of er sporen zijn van rood wild. Samen trekken we conclusies uit de monitoring. Het geeft ons de mogelijkheid de border gericht aan te vullen. Eigenlijk is het te snel om conclusies te trekken, maar we doen toch maar een gooi.

De verminderde groei kan verschillende oorzaken hebben:

  • De voedingstoffen uit de aanplant potjes zijn op, de planten moeten het nu doen met de armere en drogere Veluwse bodem. Wortels moeten dieper groeien, dat kost tijd. De planten hebben daardoor een terugslag in groei en bloei.
  • Er is door het droge voorjaar, in het Nationaal Park minder te eten voor de edelherten.
  • In de tuin zijn de rozenperken weggehaald om vervangen te worden. Daar werd door de edelherten veel van gegeten. Wellicht dat ze nu (hopelijk tijdelijk) overgestapt zijn op de borders.
  • Het lijkt er op dat rood wild in het Nationaal Park andere eetgewoontes heeft dan die in Amerika en Engeland. We vinden het belangrijk dat een plant in bloei komt. Wellicht komen op de ‘deerproof’ lijsten soorten voor die wel blijven leven, maar niet bloeien.
  • De netten, die jonge planten en groeischeuten in het voorjaar moeten beschermen, zijn in 2023 eind maart verwijderd. Dit is twee tot drie maanden eerder dan in het eerste groeiseizoen. Wellicht dat een deel van de planten nog mals was.

Het idee is nu om de ‘deerproof’ lijsten nog een keer goed te analyseren en in het najaar in te boeten met nieuwe soorten. De bestaande planten laten we staan om ze volgend jaar ook weer te kunnen volgen in groei en bloei. Ook willen we de netten zo lang mogelijk laten hangen.

Detail van een van de borders (foto Aafke Kylstra)

De tuin rond het jachtslot Sint Hubertus is onderdeel van het Rijksmonument en moet gezien de bezoekersstromen een visitekaartje zijn. Om de borders en overige tuindelen goed te ontwikkelen zou de beste ingreep zijn om het probleem bij de bron aan te pakken; het weren van roodwild uit de tuin, bijvoorbeeld door het plaatsen van hekken. Dit past echter niet binnen het beleid van het Nationaal Park Hoge Veluwe. Elk nadeel heeft zijn voordeel; het geeft ons en de andere vrijwilligers de mogelijkheid geleidelijk robuuste borders te ontwikkelen die deerproof en droogte bestendig zijn!

Een artikel en een uitnodiging!

Fantastisch, ik ben gevraagd deel te nemen aan deze voor Nederland en België unieke biënnale vlak bij Brussel. Er is veel te zien; 42 glas- en keramiek kunstenaars uit 13 landen.

“De glas en keramiekbiënnale is een ongeëvenaard evenement in België vanwege zijn internationale openheid en zijn exclusieve focus op keramiek en glaskunst in de kunstscene. Het doel van de Kunststichting Perspectief is beide ‘kunstambachten’ toegankelijker te maken en kunstenaars een interessant en professioneel platform te bieden.”

KLEI keramiek magazine; “De criteria die dit jaar werden opgelegd aan de deelnemers zijn: verrassend, prikkelend, fascinerend en van hoog niveau.”

artikel KLEI keramiek magazine juli-augustus 2023

door Barbara Bunskoek

van Inspiratie tot Creatie

In deze rubriek vertellen keramisten over hun inspiratiebronnen. Door wie of wat worden zij geïnspireerd? hoe verwerken zij deze inspiratie in hun creatieve handelen? Aan de hand van foto’s van hun eigen werk en van hun inspiratiebron vertellen zij hun verhaal. Deze keer het woord aan Marcel Eekhout

Wat oude bordjes al niet kunnen doen!

Een tijd geleden kreeg ik het boek ‘Buitenplaatsen in het Westland’. Wat me vooral opviel was het feit dat er in het Westland rond 1700 circa 100 buitenplaatsen aanwezig waren. Ze zijn volledig verdwenen onder de glastuinbouw en verstedelijking van Den Haag en Delft. Ik heb in het Westland gewoond, maar wist niets van deze rijke historie uit de Gouden Eeuw. Ik vroeg me af of ik een werk zou kunnen maken dat de verdwenen buitenplaatsen verbeeld.

Porselein schoteltjes uit het VOC schip

Ik ging dus aan het werk om 100 verdwenen buitenplaatsen te verbeelden. Ik wilde dat doen met porselein. Porselein omdat dat rijkdom uitstraalt en in de Gouden Eeuw in de mode kwam. Eigenlijk lukte het niet goed. Dat veranderde toen ik van een vriend een paar kleine verweerde porseleinen VOC bordjes kreeg. Bordjes opgedoken uit een gezonken VOC schip. Ze hadden een beetje reliëf, door de eeuwen op de zeebodem was het glazuur sterk verweerd. De puzzel viel op zijn plaats! De verweerde bordjes waren vergelijkbaar met de verdwenen landschapspatronen van de buitenplaatsen.

100 Verloren buitenplaatsen, 2023, porselein, blauwe glazuur en damast, 30 x 80 x 80, Foto Aleks Droog

Ik ben vervolgens ‘bordjes’ gaan maken met steeds een vage afdruk van een VOC bordje. Soms voorzien van extra structuren, soms volledig glad of met scheuren. Altijd met gescheurde rafelranden alsof ze ruw uit de aarde gesneden zijn. De meeste bordjes zijn puur porselein, maar er zijn er ook met kobaltblauw glazuur. Een verwijzing naar het blauw geglazuurde porselein en aardewerk uit de Gouden Eeuw. Het glazuur heeft een gesleten karakter zoals de landschapspatronen.

Het werk bestaat nu uit 100 gestapelde flinter dunne porseleinen bordjes voor 100 verloren buitenplaatsen. De installatie stond in op verschillende exposities in het Westland.

Fantastisch dat oude versleten bordjes zoveel inspiratie kunnen geven!